Dag | Openingsuren Markt | Openingsuren Cuit |
---|---|---|
maandag |
|
|
dinsdag |
|
|
woensdag |
|
|
donderdag |
|
|
vrijdag |
|
|
zaterdag |
|
|
zondag |
|
|
Dag | Openingsuren Markt | Openingsuren Cuit |
---|---|---|
maandag |
|
|
dinsdag |
|
|
woensdag |
|
|
donderdag |
|
|
vrijdag |
|
|
zaterdag |
|
|
zondag |
|
|
Dag | Openingsuren Markt | Openingsuren Cuit |
---|---|---|
maandag |
|
|
dinsdag |
|
|
woensdag |
|
|
donderdag |
|
|
vrijdag |
|
|
zaterdag |
|
|
zondag |
|
|
Dag | Openingsuren Markt | Openingsuren Cuit |
---|---|---|
maandag |
|
|
dinsdag |
|
|
woensdag |
|
|
donderdag |
|
|
vrijdag |
|
|
zaterdag |
|
|
zondag |
|
|
Op de boerenbuiten in West-Vlaanderen wonen Lieven en Tania, twee boerenkinderen. “We groeiden beide op op de boerderij van onze ouders", vertelt Tania.
"We zijn gebeten door het boerenleven: eenmaal getrouwd namen we al gauw de boerderij van mijn ouders over.
Ik had al lang een voorliefde voor varkens, dus de keuze was toen snel gemaakt."
Bij St.-Amandshof, de varkensboerderij van Tania en Lieven, hebben ze een duidelijke visie voor ogen.
“We willen vooruitstrevend zijn, met een focus op de hygiëne en het welzijn van de varkens”, zegt Lieven.
“En ook met aandacht voor het milieu.
Zo verkiezen we duurzamer voer en verwerken we de mest onmiddellijk in onze eigen rietvelden.”
Die aandacht voor het welzijn van hun varkens begint al vroeg op de dag: “Om half 6 sta ik op en ga ik naar de varkens kijken”, zegt Tania.
“Ik wil dan meteen weten of alles oké is met hen.”
En in het weekend? “Dan slapen we lekker uit, tot 7 uur”, lacht ze.
Tania neemt eerst een kijkje bij de moedervarkens.
“Ik kan er zo van genieten als ik de biggetjes vredig zie slapen”, vertelt Tania. “Wanneer de zeugen werpen of bevallen, dan blijven ze ongeveer vier weken bij hun biggetjes.
Daarna mogen de kleintjes naar de speelstallen, waar ze zich kunnen uitleven met hooi en speeltjes.
Onze zoon gaat dan weleens met hen voetballen”, grapt Tania.
“Na enkele weken zijn de biggetjes heuse varkens geworden en gaan ze naar een grotere stal.”
“Zodra de biggetjes niet meer aan de tepels drinken, krijgen ze snoepvoer. Dit zijn kleine korreltjes op basis van melkproducten, waardoor ze geleidelijk aan wennen aan het voer voor volwassen varkens.
Het is eigenlijk net zoals bij onze kinderen, die geven we ook eerst fruit- en groentepap vooraleer ze ‘echt’ eten krijgen”, vertelt Tania.
“Het voer van volwassen varkens is een eigen recept, ontwikkeld met een voedingsdeskundige”, vertelt Lieven trots.
“De samenstelling focust op een goede smaak van het vlees en heeft niet als doel de varkens sneller te doen groeien, zoals vaak gebruikelijk is.
Hun voeding is rijk aan eiwitten en bevat natuurlijke antioxidanten zoals kurkuma.”
“Daarnaast kunnen we 100% zeker zeggen dat ons varkensvlees antibioticavrij is”, stelt Lieven. “We gebruiken nooit preventief antibiotica, dat past niet binnen onze visie.
Als één van onze varkens ziek is, dan zien we het echter wel als onze plicht om de juiste zorg en medicatie toe te dienen.
Dat varken gaat dan enkele weken apart, we verdubbelen de wachttijd zelfs, zodat het medicijn volledig uit het lichaam verdwenen is.”
“Ook de stallen van de varkens zijn met veel zorg gebouwd: ruimer dan gemiddeld, ruimer dan de norm voorschrijft”, vervolgt hij.
“Dankzij de speelruimte kunnen de varkens echt wroeten en dus hun natuurlijk gedrag ten volle uiten.
De stal heeft ook een groot raam, zodat iedereen kan komen kijken naar onze varkens. We zijn er fier op.”
“Onze varkens krijgen de tijd om op een natuurlijke en stressvrije manier op te groeien. Dat is belangrijk voor de kwaliteit van het vlees.
Varkens krijgen gauw stress, en een varken dat veel stress heeft gehad, dat proef je.”
Na ongeveer 7,5 maanden vertrekken de varkens naar het slachthuis. “Ook over dit transport hebben we een duidelijke visie: een korte reistijd.
Doordat ze slechts vijftien minuten onderweg zijn, ervaren de dieren weinig stress en blijven ze rustig. Ik wil ook steeds zelf de dieren tot in de vrachtwagen begeleiden.
De varkens vertrouwen me, bij vreemden zouden ze onrustig kunnen worden”, vertelt Lieven.
“Zelfs toen hij zijn voet verstuikt had, wilde hij het zelf doen”, vult Tania lachend aan.
“De samenwerking met CRU is uniek.
We bespreken alles samen en werken dus op een open en intense manier samen.
Samen proeven, beleven, kijken… da’s de max!”, zegt Lieven enthousiast.